เราทุกคนคือเพื่อน

เราทุกคนคือเพื่อน

                “ในวันหนึ่งที่ท้องฟ้าสดใส  หัวใจเราอ่อนหวาน  เสียงนกขับขานยามเช้า  ลมเย็น  พัดกรรโชก  ต้นอโศกโอนเอนเล่นลม  เรานอนทอดกายในความสงัดเงียบ ฟังเสียงสรรพสิ่งรอบกายคล้าย ๆ กับคำปลอบใจ….อย่าโศกไปเลย อย่าเศร้าไปเลย หัวใจเอ๋ย… เหนื่อยนักลงพักก่อน ชีวิตคือการเดินทาง และความสุขอยู่ระหว่างการเดินทาง  ไม่ใช่ที่จุดหมายปลายทาง…”

                “ เพื่อน “  คำคำนี้สามารถตีความหมายออกไปได้อย่างมากมาย  แต่ก่อนที่เราจะให้ความเป็นเพื่อนกับใครได้นั้น  เราจำเป็นต้องเข้าใจว่าเพื่อนคืออะไรก่อน

เพื่อนคืออะไร

                โดยทั่วไปเมื่อเราถามใครสักคนหนึ่งว่า  เพื่อนของคุณคือใคร หรือเป็นใคร  คนคนนั้นอาจจะนึกถึงเพื่อนที่เล่นมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก  เพื่อนที่โตมาด้วยกัน  เพื่อนที่เดินไปโรงเรียนหรือเรียนอยู่ด้วยกัน  ส่วนใหญ่เราจะนึกถึงบุคคลที่เราคุ้นเคยใกล้ชิดสนิทสนม  ซึ่งอาจรวมถึงพ่อ แม่ พี่ ป้า น้า อา หรือน้อง ๆ ที่บ้านหรือบ้านใกล้เรือนเคียงที่เราสามารถพูดจาปรึกษาหารือถึงปัญหาต่าง ๆ ได้ ตลอดจนเพื่อนต่างเพศที่เราพึงพอใจหมายปอง  บุคคลเหล่านี้มีตัวตนที่แท้จริงและเป็นส่วนประกอบที่ทำให้ชีวิตของเรากไม่เงียบเหงาโดดเดี่ยวหรือในขณะเดียวกัน เพื่อน ๆ เหล่านี้อาจมีทั้งดีและไม่ดี ให้ทั้งคุณและโทษ  ซึ่งเป็นเรื่องของความสัมพันธ์ที่มีอารมณ์และความแตกต่างด้านบุคลิกภาพเข้ามาเกี่ยวข้อง

                “ เพื่อน “ นอกจากจะเป็นบุคคลที่เรารู้จักใกล้ชิดสนิทสนมด้วยแล้ว  ยังหมายถึงเพื่อนมนุษย์  เพื่อนร่วมโลก  เพื่อนร่วมชะตากรรม  หรือแม้กระทั่งสิ่งแวดล้อมตามธรรมชาติล้วนเป็นเพื่อนของเราทั้งนั้น   ที่สำคัญและมองข้ามไปไม่ได้ คือ ตัวเราก็เป็นเพื่อนของทุก ๆ คนที่พบ  เป็นเพื่อนของผู้คนในสังคมนี้ ที่พบหน้าสบตากัน  เป็นเพื่อนของธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม  ความสำคัญจึงอยู่ที่ว่าเราอยากจะถือว่าตัวเองเป็นเพื่อนที่ดีหรือเพื่อนที่ไม่ดีขอใครบ้าง

เพื่อนที่ดีเป็นอย่างไร?

                เพื่อนที่ดี หมายถึง  บุคคลหรือสิ่งที่จะชักนำไปสู่ความรู้สึกที่ดีกว่าบนเส้นทางที่สร้างสรรค์มากกว่าทันใดที่เรารู้สึกว่าโลกเงียบเหงา  เศร้าและเดียวดาย  ความท้อแท้สิ้นหวังจู่โจมเข้าครอบงำหัวใจ  เราผิดหวัง เสียใจ ขมขื่น เพราะเราสอบเข้ามหาวิทยาลัยไม่ได้ เราตกงาน เราว่างงาน คนที่เรารักจากไป หรือไม่มีใครเข้าใจเรา

                ถ้าเราอยากร้องไห้…เราก็ร้องได้…ร้องไห้เถอะ…น้ำตาคือเพื่อนที่ดี…ร้องแล้วสบายใจ  ไม่ต้องอายใคร ร้องไห้เถอะ..อย่างน้อยที่สุด น้ำตาช่วยชะล้างดวงตาให้สะอาดและสดใส...

                บ่อยครั้งที่ชีวิตประสบปัญหา  ยังหาทางออกไม่ได้ เราอยากร้องไห้ แล้วเราก็ร้องไห้…ใจก็คิดไปหวังไปว่าจะมีใครสักคนมานั่งข้าง ๆ จับมือไว้ บีบให้กำลังใจ สบตาด้วยแววอาทร  พร้อมรอยยิ้มอย่างมีไมตรี…ด้วยวลีที่เธอกล่าว  “ฉันเข้าใจ…ไม่เป็นไร…ลุกขึ้นใหม่…ฉันจะเป็นกำลังใน…เราจะก้าวไปด้วยกัน  ฉันจะเป็นเพื่อนที่ดีในวันที่เธอต้องการ…จะให้ทั้งกำลังใจ  คำปลอบใจ…เพื่อก้าวไปสู่วันที่สดใสกว่าเดิม”  เท่านั้นเองที่คนเราปรารถนาจากคำว่า “เพื่อน” และเพียงแค่นี้เองที่ความหมายของคำว่าเพื่อนที่ดี และมีเพียงคนเดียวก็พอ

                เพื่อนที่ไม่ดี  หมายถึง  บุคคลหรือที่สิ่งที่ชักนำไปสู่ความตกต่ำ  ความหายนะ  ความทุกข์โศก หรือ โรคภัยทั้งทางร่างกายและจิตใจ

                “ในวันที่โลกทั้งโลกดูโศกเศร้า  รู้สึกเหมือนมีเพียงตัวฉันเพียงคนเดียวที่อาภัพโชค…ผิดพลาดต่ำต้อยน้อยค่า…ไม่อยู่ในสายตาของใคร ๆ แม้แต่คนใกล้ ๆ ก็ไม่เข้าใจ..ฉันอยากจะไปให้พ้น ๆ จากคนทั้งโลก…อยากร้องไห้  แต่ต้องฝืนไว้  ฉันต้องไม่อ่อนแอ…ที่ผ่านมามีแต่ความพ่ายแพ้  ฉันจะไม่แก้ไขด้วยน้ำตา…ฉันจะไม่ร้องไห้ให้อายใคร ๆ  แต่ฉันอยากจะหลุดไปจากโลกของความจริงที่มีแต่พายแพ้…แล้ว…เขาก็ก้าวเข้ามา…ยัดเยียดความเป็นเพื่อนให้มากมายหลายรูปแบบ…บุหรี่  สุรา กัญชา ยาเสพติด ทินเนอร์ การพนัน หรือแม้แต่..เซ็กซ์”

                “…เขาช่วยให้ฉันรู้สึกพ้นทุกข์ไปชั่วขณะ..พ้นความคิดคำนึงในเรื่องเศร้าได้ชั่วครู่ชั่วยามทว่าหลังจากนั้นสิ  ปัญหาต่าง ๆ ยังอยู่ และมันดูใหญ่มากขึ้นเรื่อย ๆ และพลังของฉันก็ทรุดโทรมลงทุกที..ไหนใครว่าเพื่อน..นี่หรือคือเพื่อน..ไม่ใช่..เขาคือผู้ทำลาย คือเพื่อนผู้ทำลายชีวิตฉันไง!”

ความเป็นเพื่อนมีอยู่รอบ ๆ ตัวเรา

                ธรรมชาติหรือสัตว์และสิ่งแวดล้อมตลอดจนกิจกรรมมากมาย  สามารถให้ความเป็นเพื่อนกับเราได้พ่อยครั้งที่คนเรารู้สึกเศร้าเหงาหงอย  ไร้เพื่อนคุย  ไม่มีใครคอยปลอบโยน  เราก็อาจจะเปิดวิทยุฟังเสียงเพลงร้อง  หรือฟังทำนองที่เราชอบ  เราก็จะรู้สึกว่าความเหงาลดลง หรือแม้แต่เดินออกไปสัมผัสกับสายสมแสงแดด มองดูยอดไม้ลู่ล้อลม ชื่นชมกับความงามของผีเสื้อโผผินอย่างอิสระเสรี  ฟังเสียงนกกู่ขันได้ตอบกัน เท่านั้น ความเงียบเหงาก็จะจางหายไป

                เช่นกัน ผู้คนมากมายชอบเลี้ยงสุนัข  แมว  หรือนำไว้แก้เหงา หรือไปเที่ยวทะเล ป่าเขา ชมดาวและเดือนก็เพื่อนจะได้สัมผัสกับเพื่อนทางธรรมชาติ  เพราะฉะนั้นสิ่งรอบกายเราล้วนสื่อความหมายและพร้อมจะให้ความเป็นเพื่อนกับเราได้เสมอ  ถ้าเราเพียงจะมองเห็นและตระหนักถึงคุณค่าของทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวเรา

                แต่ปัญหาที่เรามักพบก็คือ  บุคคลมากมายมองไม่เห็นความเป็นเพื่อนในสิ่งเล็ก ๆ น้อย  รอบ ๆ ตัวซึ่งมีสาเหตุมาจากทัศนคติที่แต่ละคนมีต่อคำว่า “เพื่อน”